Słonecznik (1423 m) to zwarta grupa skałek o wys. 12,5 m, stojąca na Drodze Przyjaźni Polsko-Czeskiej, na północnym stoku Smogorni, blisko południowej krawędzi Kotła Wielkiego Stawu. Północna część Słonecznika jest filarem nieco odsuniętym od całości i od wschodu przypominającym sylwetkę głęboko zamyślonego człowieka. Legenda wyjaśniała, że jest to diabeł, który zagniewany na mieszkających w dolinach ludzi chciał zasypać skałami Wielki Staw, by jego wody zalały domy, ale wtedy właśnie dobiegł tu głos dzwonów na Anioł Pański i diabeł skamieniał. Nazwa skał wzięła się stąd, że słońce nad nimi oznajmiało pracującym w polu południową porę. Rzeczywiście, stojący na południu Słonecznik dobrze widoczny jest z wielu miejsc w Kotlinie Jeleniogórskiej.
W pobliżu Słonecznika, nad krawędzią Kotła Wielkiego Stawu w 1889 r. postawione zostało przez Towarzystwo Karkonoskie (RGV) schronisko turystyczne im. Księcia Henryka – jedno z większych i nowocześniejszych w Karkonoszach. Stąd odbywały się popularne zjazdy saniami do Karpacza. W r. 1947 schronisko spłonęło.