Termin Karkonosze pochodzi z języka czeskiego i prawdopodobnie oznaczał miejsce porośnięte krzakami (kosodrzewiną).
W starożytności, ziemie dzisiejszego państwa Czeskiego zamieszkiwały ludy celtyckie, których nazwa brzmiała – Bojowie. Od nich wzięła się łacińska nazwa Czech – Bohemia.
Od okresu neolitu Karkonosze zasiedlone były celtyckimi szczepami Wandalów
W księdze C.D. Coccejana (okolo r.200) napisano,że źródło rzeki Albis (Labe) znajduje się w Górach Wandalskich (Karkonosze).
Najstarsze, wydeptane w Karkonoszach ślady pozostawili po sobie jeszcze ludzie pielgrzymujący do miejsc pradawnego, pogańskiego kultu, takich jak okolice źródeł Łaby (Ogródek Ruźenki). Masyw górski przecinały dwie drogi kupieckie
Później Karkonosze zostały osiedlone szczepami słowiańskimi i należały do Królestwa Czeskiego . Już w 1241 r. Benedyktyni stworzyli tu swoje probostwo. Odkrycie w XVI w. rud i kamieni szlachetnych rozpoczęło erę górnictwa i przyciągnęło wielu obcokrajowców. Na potrzeby górnictwa zaczęto wycinanie lasów. Równolegle do górnictwa rozwijały się huty szkła. Nawet dziś znane są na świecie huty szkła w Harrachowie. Górnictwo sprowadziło tu specjalistę – Krzysztofa z Gendorfa, który zapanował nad całymi Karkonoszami. W mieście Vrchlabí na miejscu starego grodu postawiono w r. 1548 słynny zamek z czterema narożnymi wieżami.
Z czasem zaczęło rozwijać się pasterstwo, powstawały tzw. „boudy” (szałasy) od niemieckiego słowa „Baude“: Luční bouda, Martinova,Vosecká bouda,Labská bouda. W roku 1681 wybudowano kaplice św. Wawrzyńca na Śnieżce .W XVII. – XVIII. wieku dokonano zmian w linii granicznej ze Śląskiem.
W tym czasie powstała legenda o Karkonoszu. Legenda o Karkonoszu (nazywanym po niemiecku Rübezahl) powstała w XVI w. za sprawą górników, którzy za niepowodzenia podczas pracy obwiniali ducha gór. Karkonosz – pan i władca gór jest bardzo barwną postacią nadającą dodatkowego smaku wędrówkom po Karkonoszach. Pojawia się on bardzo często w nazwach domów wypoczynkowych i lokali gastronomicznych, w sklepach pamiątkarskich, wreszcie jako obraz namalowany na wielu domach i sklepikach.
Historia narciarstwa
Gdy część zachodnią Karkonoszy objął swoją władzą hrabia Harrach, przywiózł pierwsze narty z Norwegii dla swoich leśników. Później miejscowi rzemieślnicy sami nauczyli się robić narty. Sezonowe boudy przekształciły się w całoroczne domy mieszkalne, a następnie w pensjonaty. Powstawały pierwsze kluby narciarskie w Jilemnici i Vysoké. Organizowano współzawodnictwo. Pierwsze zawody narciarskie odbyły się w r.1903 w Szpindlerowym Mlynie. Tragicznymi okazały się zawody z 25 marca 1913 r., w których zginęli zawodnicy Hanč i Vrbata. Pamiątkowy grób znajduje się w pobliżu miejsca karkonoskiej tragedii na wierzchołku Karkonosza. 25 marzec stal się dniem GOPR.
Gospodarstwa związane z tzw. budami zanikały, transformując się na potrzeby turystyki.. Po powstaniu Czechosłowacji (po zakończeniu I Wojny Światowej), strefa przygraniczna obstawiona była czechosłowackim wojskiem. Ze względu na zagrożenie ze strony hitlerowskich Niemiec, wzdłuż grzebieni górskich budowano umocnienia obronne, których nie udało się dokończyć przed wybuchem wojny.
W 1956 roku powstał Karkonoski Park Narodowy (KPN). Od 1992 roku Karkonoski Park Narodowy jest częścią Bilateralnego Rezerwatu Biosfery Krkonose/Karkonosze (MaB) o powierzchni ponad 60 tys. ha. Celem Rezerwatu Biosfery jest ochrona ekosystemów naturalnych, półnaturalnych, a także różnorodności biologicznej i prowadzenie badań naukowych